Po długich i zaciętych bojach, przyszedł czas na podsumowanie naszych zmagań. Wykazały one, że różnorodność modeli na rynku jest całkiem spora i, co najważniejsze, nie różnią się one tylko naklejką na układzie chłodzenia. Posiadają odmienną jakość wykonania, głośność, gabaryty, podatność na podkręcanie, a przede wszystkim różną cenę. To stawia potencjalnego kupca Radeona HD 6950 przed trudnym wyborem.

Gigabyte Radeon HD 6950 1 GB Windforce 3X

Zdecydowanym zwycięzcą został Gigabyte Radeon HD 6950 1 GB Windforce 3X. Oferuje on wysoką wydajność za sprawą fabrycznego overclockingu (dalsze OC również jest możliwe), a także wysoką kulturę pracy z zachowaniem niskich temperatur dzięki zastosowaniu wydajnego systemu chłodzenia Windforce 3X. Także cena nie jest zbyt wygórowana, gdyż producent wyposażył kartę w pamięci RAM o mniejszej pojemności (1 GB). To wszystko powoduje, że jest to bardzo dobra propozycja dla osób mających ok. 1000 zł na wydajną kartę graficzną.

Vertex3D HD 6950 1GB

Wyróżnienie należy się także najtańszemu z testowanych przez nas modeli - mowa o Vertex3D HD 6950 1GB. Konstrukcja ta posiada wydajne chłodzenie, choć trochę głośne - wystarczy jednak trochę cierpliwości i można samemu dopasować obroty wentylatorów do temperatur, by było cicho i nie za gorąco. Najważniejszym atutem jest cena - kartę można dostać już od 940zł! W połączeniu z całkiem sporym potencjałem podkręcania przyznajemy wyróżnienie za wysoką opłacalność.

XFX HD 6950 Dual Heatpipe 1GB

Posiadacze nieco mniej pojemnych obudów nie muszą rezygnować z posiadania wydajnej karty graficznej - wystarczy zainteresować się konstrukcją XFX HD 6950 Dual Heatpipe 1GB. Wyróżnia się ona wysoką kulturą pracy, choć również dosyć wysokimi temperaturami. Potencjał podkręcania też jest całkiem niezły, a cena niezbyt wygórowana. Jednak najważniejszym atutem są gabaryty karty - zaledwie 24 cm długości! To czyni z konstrukcji nielada gratkę dla osób, którym długi, 28-cm Radeon HD6950 od Gigabyte (WindForce 3X) nie mieści się w obudowie, a nie chcą rezygnować z wysokiej kultury pracy.

Sapphire HD 6950 2GB Toxic

Nieco gorzej poradził sobie Toxic od Sapphire, bazujący na referencyjnym układzie chłodzenia. Został on fabrycznie mocno podkręcony, jak i posiadał również spory, dodatkowy potencjał OC. Niestety, wysokie zużycie energii wraz z dużą głośnością i wysokimi temperaturami przekreśliły jego szanse na wyższe miejsce, lecz można przyznać mu wyróżnienie za wysoką wydajność. 

Niestety, nie wyszystkie testowane przez nas modele okazały się tak udane jak w/w czwórka.

ASUS HD 6950 DirectCU II

Sporym rozczarowaniem okazała się konstrukcja ASUS, która mimo zastosowania potężnego, trzyslotowego chłodzenia nie zapewniała bardzo niskich temperatur, a możliwości podkręcania nie były rewelacyjne. Po karcie za prawie 1150 zł można było spodziewać się trochę więcej.

Drugie w kolejności okazały się pozostałe karty Sapphire. Na pewno na plus należy zapisać bardzo bogate wyposażenie w standardzie. Potencjał OC także był niczego sobie, cena również niezbyt wygórowana, lecz niestety znalazła się przysłowiowa łyżka dziegciu w beczce miodu - układy chłodzenia.

Sapphire HD 6950 1GB

Najgorzej z nich wypadł model 1GB - wysokie temperatury oraz głośność zdecydowanie przeważają na niekorzyść karty, mimo niskiej ceny.

Sapphire HD 6950 Flex

Dalej w kolejności znalazł się FleX - do w/w wad dołożyło się również wysokie zużycie energii. Osoby zainteresowane wyświetlaniem obrazu na trzech monitorach DVI/HDMI mogą po kartę sięgnąć - tragicznie nie jest, a w tym zakresie konkurencji nie ma.

Sapphire HD 6950 DiRT 3

Najlepiej z całej trójki wypadł model z edycji DiRT 3. Zastosowany układ chłodzenia zapewniał dosyć niskie temperatury, ale okupowane czasem sporym hałasem. Niestety, właśnie niezbyt wysoka kultura pracy w połączeniu z ciut za wysoką ceną przekreśliły jego szanse na wyróżnienie.