Na początku chcielibyśmy przybliżyć wam różnice kości  NAND Flash: SLC (Single-Level Cell) oraz MLC (Multi-Level Cell). W większości dostępnych kieszonkowych pamięciach stosowane są kości MLC, wynika to z przyczyn finansowych, są one tańsze w produkcji od wcześniej wspomnianych kości SLC. Droższe pamięci są za to wydajniejsze i bardziej trwałe od konkurenta. Istnieje również trzeci typ pamięci NAND Flash. Jest to TLC (Triple-Level Cell). Póki co, ta technologia jest wykorzystana do produkcji dysków SSD.

Zasadniczą różnicą tych trzech typów pamięci jest ilość stanów napięć w komórce. Komórki SLC występują tylko w dwóch stanach logicznych czego skutkiem jest możliwość zapisania tylko jedneog bita w komórce. Trwałość kości tego typu szacuje się na 100 000 cykli zapisu.

Komórki MLC charakteryzują się wieloma stanami logicznymi w komórce. Dzięki temu komórki te mogą zapisać więcej niż jeden bit. Większość tych kości została zaprojektowana do zapisu dwóch bitów przy użyciu czterech stanów logicznych. Ich trwałość jest dziesięciokrotnie mniejsza niż pierwszych, wynosi ona 10 000 cykli zapisu.

Istnieją też komórki TLC (Triple-Level Cell). Są to trzystanowe komórki MLC. Umożliwiają zapisanie 3 bitów w komórce pamięci, lecz są dużo mniej trwalsze od komórek jednostanowych. Ich żywotność jest szacowana na 500 cykli zapisu. Ten typ pamięci na rynek konsumencki jako pierwszy wprowadził Samsung w swoich dyskach SSD.