Jeśli chodzi o chipset, to w gruncie rzeczy wszystkie zmiany można sprowadzić do prozaicznego hasła „więcej = lepiej”, choć niebiescy zaznaczają wprowadzenie odświeżonej magistrali Digital Media Interface, oznaczonej symbolem 3.0. Układ serii 10 oferuje zatem wszystkie podstawowe kontrolery, t.j:

• 20 linii PCI-Express 3.0 (każda o przepustowości 8 Gb/s),
• 14 portów USB 2.0 xHCI (w tym 10 wymiennie na standard 3.0),
• 6 złącz SATA 3.0 (wymiennie na eSATA),
• RST dla magistrali PCI-E 3.0 (tą drogą producenci płyt wyprowadzą M.2),
• Gigabitową kartę sieciową,
• Układ dźwiękowy Intel HD Audio z funkcją Smart Sound (wsparcie dla komend głosowych).

Do tej listy należy dopisać nową wersję silnika zarządzania (Management Engine), który pozwala na niskopoziomową interakcję ze sprzętem, sprawdzający integralność rozruchu Boot Guard, a także obsługę narzędzia Intel Extreme Tuning Utility. Ostatnie z wymienionych to oczywiście program do overclockingu platformy z poziomu systemu operacyjnego, skądinąd świetnie znany niektórym posiadaczom laptopów, gdzie w obliczu objętego limitami BIOS przytoczone narzędzie jest jedyną drogą przetaktowania procesora i/lub pamięci RAM.

Oczywiście powyższa lista nie stanowi uniwersalnego wskaźnika potencjału wszystkich płyt głównych, wszak producenci – zwłaszcza w wyższym segmencie – z całą pewnością popiszą się implementacją całej gamy nadprogramowych układów, czym zadbają o wyróżnienie swojej konstrukcji. Niemniej na rynku mogą pojawić się także modele ekonomiczne, które wykorzystają możliwości chipsetu tylko częściowo. Czas wszystko zrewiduje.